گز یکی از شیرینی‌های سنتی و محبوب ایرانی است که ریشه‌ای چندصدساله در فرهنگ غذایی کشور دارد. این شیرینی اصیل ایرانی، به‌ویژه در استان اصفهان و شهرهایی مانند چهارمحال و بختیاری تهیه می‌شود و به‌عنوان سوغات معروف این مناطق شناخته می‌شود.
مواد تشکیل‌دهنده گز
مواد اصلی گز شامل موارد زیر است:
1. عصاره انگبین: انگبین، شهد شیرینی است که از گیاهان خاصی مانند «گزانگبین» یا «ترنجبین» گرفته می‌شود. البته امروزه به‌جای انگبین طبیعی از شربت‌های گلوکز یا گلوکز-ساکارز استفاده می‌شود.
2. شکر: به‌عنوان شیرین‌کننده اصلی.
3. سفیده تخم‌مرغ: باعث ایجاد بافتی سبک و پف‌دار در گز می‌شود.
4. گلاب و هل: برای عطر و طعم خوشایند استفاده می‌شود.
5. مغزها: معمولا از پسته، بادام یا ترکیبی از هر دو برای افزودن طعم و ارزش غذایی استفاده می‌شود.
مراحل تهیه گز
1. تهیه شربت شیرین: ابتدا شکر و مقدار معینی از آب را با هم مخلوط کرده و روی حرارت قرار می‌دهند تا به شربتی غلیظ تبدیل شود. در صورتی که از انگبین طبیعی استفاده شود، آن را در این مرحله اضافه می‌کنند.
2. افزودن سفیده تخم‌مرغ: سفیده تخم‌مرغ را جداگانه آن‌قدر هم می‌زنند تا کاملا سفت و پف‌دار شود. سپس به‌آرامی به شربت اضافه می‌کنند. این ترکیب باید با حرارت ملایم و هم‌زدن مداوم به قوام برسد.
3. افزودن عطر و طعم‌دهنده‌ها: گلاب و هل در این مرحله اضافه می‌شوند تا رایحه‌ی دل‌نشینی به گز بدهند.
4. افزودن مغزها: در پایان، مغز پسته یا بادام را به مایه اضافه کرده و آن را با هم مخلوط می‌کنند.
5. قالب‌گیری و بسته‌بندی: مایه‌ی گز آماده‌شده را در قالب‌های مخصوص می‌ریزند و بعد از خنک‌شدن، بسته‌بندی می‌کنند. در برخی موارد، گز را با آرد سفید می‌پوشانند تا به هم نچسبد.
